Wie was Abel Tasman?

Abel Janszoon Tasman was een Nederlandse ontdekkingsreiziger. Hij werd in 1603 geboren in Lutjegast. Lutjegast lag destijds nog aan zee. Nu ligt het midden in Groningen. Het oudste deel van Lutjegast is de Abeltasmanweg. Deze ligt op een smalle zandrug. Aan deze zandrug heeft Lutjegast zijn naam te danken: Lutje betekent 'klein' en gast betekent 'geest' (= zandgrond). Pas rond 1600 werd de naam van het dorp Lutjegast, rond 1300 was de naam namelijk nog 'Minorgast'.

  

Abel Tasman ging al op jonge leeftijd naar Amsterdam om werk te zoeken op een schip omdat hij schepen heel bijzonder vond. Zo kwam hij in dienst bij de VOC. Hij promoveerde snel van matroos tot stuurman en uiteindelijk tot commandant van meerdere schepen. Hij had de opdracht om de Nederlandse schepen, die handel dreven, te beschermen en om voor deze schepen veilige routes te zoeken.

Abel Tasman was een goede navigeerder en ontdekte daardoor veel belangrijke kusten en zeeroutes bij de zeeën van Azië.

Hij trouwde met Claesgie Heyndrix, maar aan dit huwelijk kwam al snel een einde. Toen Abel Tasman 28 jaar oud was, overleed zijn vrouw in het kraambed. Tasman bleef achter met hun dochter, Claesjen Tasman.
Hij trouwde daarna ook nog met Jannetje Tjaers (ook genaamd Anna Tjerks), op 11 januari 1632. 

 
Abel Tasman vertrok in 1633 naar Batavia in opdracht van de VOC. Batavia was van 1619 tot 1799 het hoofdkwartier van de VOC in Azië. Nu is de stad onder de naam Jakarta bekend als de hoofdstad van Indonesië. Abel Tasman ging vanuit Batavia steeds weer op ontdekkingsreis.

 

Abel Tasman had een hard en zwaar leven omdat hij als kapitein van zijn schip aan een grote groep matrozen leiding moest geven. Abel Tasman stierf al op jonge leeftijd. Hij stierf in Indonesië in 1659 op 56 jarige leeftijd.